Ademloos

Wat is deze stilte?

Is ze kalm

Of schreeuwt ze?

Waarom lijkt ze plots

Van dan naar nu

Zo ijzig?

Van hemelsblauw

Naar bevroren

Zeeën

Waarom is ze veranderd

Samen met

Jou?

Ik heb mijn hoofd in jouw woorden neergelegd

En luister hoe je klinkers zachtjes zuchten

Hoe je stem klanken schildert

Die ons weg doen vluchten

Je zin stokt en treuzelt

Om door mijn haren te kunnen strelen

En schuifelt dan langzaam weer verder

Om onze harten te delen

Zwijg nu toch niet

Drijf me verder mee

Over de eindeloze vlakten

Van jouw woordenzee

Ik hang de tijd op

Aan een palm

En laat ze zachtjes

Wiegen in de wind

Of morgen ooit komt

Is ze vergeten

De zomerzon

Heeft haar verblind

Op de zeezuchten

Van de meeuwen

Deint ze zachtjes

Op en neer

De tijd rust uit

Op de rode stof

En ontwaakt

Niet meer

De zon gaat langzaam onder

Achter de blauwe oceaan

Van jouw diepzeeogen

Ik wieg je op het ritme

Van de ochtendgolven

Met je gedachten vervlogen

Laat je huid tintelen

Door de koelte

Van de avondzee

Mijn woorden

Drijven langzaam

Op de zingende golven mee

Je verdrinkt zachtjes

In de fluisterende avondbries

Je bent zo moe

Wees gerust

Ik hou de wacht

Doe je oogjes maar toe

Geef me vleugels

Om te vliegen

Over jouw eindeloze

Oceaan

Wind, hou me vast

Met je zoute adem

Laat me zachtjes

Verdergaan

In jouw ogen

Dansen golven

Samen met

Zeemeeuwengezang

Wind, laat me vallen

Los je handen zachtjes

Ik duik neer

Ik ben niet bang

Jouw woorden

Maken mijn armen week

En mijn vleugels

Verdrinken

Ze zijn te zwaar

Om ooit nog op te stijgen

Ik laat me langzaam  

In jouw oceaan zinken

Hoe ik verdrink

Ergens in de blauwe hemel

Boven jouw ogen

Hoe ik langzaam zink

En in de stilte van jouw woorden

Wordt meegezogen

En je fluisterende handen

Zingen een lied

Aan mijn zij

Langs de gouden snaren

In je stem

Alleen voor mij